NPK

.........जेठा दाइ को कुरा सुनेर चन्द्रकला बोल्न सकिनन... सङै बस्नु भएको आमा उठेर खोक्दै बाहिर निस्किनु भयो...सायद आमा लाई पनि जेठा छोरा को कुरा मन परेन होला..! रात को ८ बजि सकेका ले सबै जना खाना खान भेला भए.. चन्द्रकला भोक लागेको छैन भन्दै चुला को छेउ मा बसि रहिन.. सबै जना ले खाना खाइ सकेर सुत्न गए.... जाने बेला फेरि चन्द्रकला का दाइ ले बहिनी लाई भने "समय छ रात भरी सोच !! कुलघरान पैसा र राम्रो खानदान भएको जस्तो लाग्यो सुख पाउछेस " चन्द्रकला को मन पोलि रहेको थिइयो...चुला मा सल्किएको आगो भन्दा कयौ गुणा बढी ... चन्द्रकला आमा को अङालो मा झ्याप्पै परिन...र रुन थालिन... "आमा के छोरी को जात नै यस्तै हो... के बिहे गरेर गएको दिन देखि म पराइ भए... के म तिम्रै छोरी हैन...के म दाइ हरु कि एक्लि बहिनी हैन... के मलाइ यो घर मा अलिकति पनि अधिकार छैन... एक चिम्टी सिन्दुर ले के सबै अधिकार किनेर लग्यो ....चन्द्रकला ले आज को रात मात्र घर मा बिताउने निर्णय लिगिन... मेरो सिन्दुर पुछिएको हो..मेरो जवानी लुटिएको हैन...धन सम्पती र कुलघरान भन्दै मा म आफू भन्दा डबल जेठो मान्छे सग जाद

.सिम सिम पानी परि रहेको थिइयो....घर जति नजिकिदै थिइयो चन्द्रकला को मन उति धड्किदै थिइयो...कति बेला गएर आमा को अङ्गालो मा परि सबै पीडा पोखौ जस्तै.... बर्खा ...को पानि ले उन्लाइ निथ्रुक्कै भिजाइ सकेको भएका ले बलिन्द्रधारा आँसु बगाए पनि देख्ने ले त्यो आँसु नै थिइयो भन्ने छुट्याउन सक्दैन थिए..... चन्द्रकला ले अतीत सम्झिन.... माइती हुदा काली गाई को लागि काटेको सेउला को त्यो रुख... हिउँद भरी सेउला काटेर छोड्दा...बर्खा मा ढकमक्क भएर आउथ्यो... हिउँदमा तुसारो ले पात हरु झार्दा रुख मा केही बाकी हुदैन थिए.. रुख पुरै नाङिन्थ्यो.....तर पनि बर्खा मा फुल फुल्थ्ये र भरी भराउ पात का टुसा पलाउथ्ये..... आज म नाङ्गो छु !! मेरो रङ्ग उडेको छ !! मेरो गला मा लगाएको पोते छिनिएको छ !! मन भित्र पलाएका खुसिका पालुवा हरु भित्रै मरेका छ्न !! रहर र चहाना हरु लाई हुरिले उडाएको छ !! खुसी का आकाश मा काला बादल मडारिएका छन....सम्झदै जादा उनी फेरि भक्कानिन्छिन र बर्साद हुन्छ त्यही आँसु को !! दुई जना दाइ कि प्यारी बहिनी चन्द्रकला .... दाजु हरु को पहिले नै बिहे भैसकेको थियो......bachelor पड्दै गर्दा हुर्केकी बहिनी