NPK

"जा साले जा दौडी....सम्हाल तेरि प्यारी लाई...जान नदे कसैको अङालो मा !! हिजो - अस्ति हाम्ले  त सग मजाक मात्र गरेका थिएउ..तर तैले मन पराएको मान्छे अरु कसैको अङाको मा लिप्टिएको हामी हेर्न सक्दैनौ !! साथी होस ...माया लाग्छ तेरो...हाम्ले त पहिलै भनेका थिएउ माया मा नफस....जा समर जा....रोक उस्लाइ..." मैलै सजिलै साथी हरु को कुरा पत्त्याउनै सकिन...भर्खर फोन मा कुरा गरेका हामी ...कुरा राम्रै भएको थियो...उनी त घर मा हुनु पर्ने हो..अहिले साझ परि सकेको छ...मुस्लिम केटि यसरि साझ मा हिड्दैनन होला..उनी तेस्ती छैन्न.. म माया सगै उन्लाइ बिश्वास पनि पनि गर्छु.. मैले बिस्वास गर्ने प्रसस्थ आधार हरु  उन्का आँखा मा प्रस्ट देखेको छु... मैले उनी लाई ..अझ भनौ मेरि मुटु उनी लाइ कसरी अबिस्वास गरौ... मैले पत्याइन पत्याउनै सकिन.... म आफ्ना साथी लाई नहेरी फटाफट हिडे आफ्नो कोठा तिर....साथी हरु खै के भन्दै थिए...मुटु जोड -जोड ले धड्किदै थियो...खुट्टा पनि लर्खराउदै थिए...फेरि एक पटक फोन गर्ने किसिस गर्दै मोबाइल झिके.... फेरि उन्ले भनेको याद आयो... " अ सुन मोबाइल पाए भन्दै मा फोन गरेको गरै गर्ने

Hello-Hello  ...सुनी रहेको छौ नि...म समर...तिमी लाई  सधै त्रि- चन्द्र अघाडी बसेर हेरि रहने... चिनेउ...? " Umm चिने.. आफू लाई सताइ रहने मान्छे लाई कस्ले पो नचिन्ला  र..त्यही चिनेर त नजिकिने कोशिस गरे 💞  को हौ खास तिमी..? मैले पत्र मा पठाएको सबै प्रस्न  उत्तर तिमी बाट सुन्न चहान्छु..." ....म तिम्रो पागल दिवाना हु...तिम्रा ती आँखा ले बढाउने धड्कन को  महशुस कर्ता हु...थाहा थिएन तिमी को हौ...तिम्रो नाम के हो..तिम्रो धर्म अनि तिम्रो जात के हो...तर मलाइ त बस !! बस तिमी सग प्रेम हुन पुग्यो...म तिम्रो आँखा को सागर मा डुबे...म त्यो सागर को गहिराइ सम्म पुग्न चहान्छु ..... " अरे पाग्ले....प्रेम मा फस्न सजिलो छ !! तर यस्लाइ कसरी पुर्ण रुप दिन्छौ...तिम्रो जात फरक मेरो जात फरक...तिम्रो धर्म फरक मेरो धर्म फरक..अघाडी हेर त...भबिस्य मा आउने अबरोध हरु सग जुद्दै मा तिमी हार मान्ने छौ... छाडी देउ सधै मेरो प्रतीक्षा गर्न..." ...छाड्ने भए त धेरै पहिला देखि हेर्नै छाडी दिन्थ्ये तिम्लाइ... तर आजकल... त्यो बाटो... त्यो स्कुटर को आवाज... अनि नजिकिदै जाने मेरि उनी...अनि उन्का दायाँ र

एकै छिनको भौतिक सुखमा मैले प्रेमको परिभाषा भुलेछु ! भन्ने गर्थे "कहिलेकाहीं भौतिक सुखको अघि साँचो प्रेमले नि हार्ने गर्छ ! आज मैले हारेको थिइन मेरो प्रेमले हारेको थियो ! म झस्यान्ङ्ग भएँ ! आफैँले आफैलाइ धिक्कार्न पुगेँ ! आफुले  आफैं देखेर लाज लागेर आयो ! रिङ्गाटा चल्यो , टाउको भारी भएर आयो ! खाट नजिकै रहेको पानी पिएँ ! मेरो चर्तीकला देखेर अतीत अचम्ममा हुनुहुन्थ्यो ! भरखर सम्म भौतिक सुखमा लिप्त मेरो अहिलेको यो ब्यवहारले स्वभाविक नै थियोे ! मैले आफुलाइ सम्हाल्नै सकिन ! बाथरुम गएँ ! मुख पखालेँ ! आँसुहरु बगिरहेका थिए !आफ्नो पुरानो अनि पहिलो प्रेमलाइ सम्झिएँ , ! खुब याद आयो उसको ! मैले धोका दिए झैँ महसुस भै रह्यो हुन पनि अरुसँग भौतिक आनन्दमा रमाइरहँदा मैले उसलाई भुलेको थिएँ ! मेरो "आभास "लाई भुलेको थिएँ ! आभास थियो उसको नाम जसलाई म प्रेम गर्थेँ ! बेसिन माथी रहेको ऐना हेरेँ! आफ्नै अनुहारसँग घृणित भएँ म ! चिच्याउन चहान्थेँ ,कराउन चहान्थेँ ,ठूलो आवाज निकालेर रुन चहान्थेँ तर म बाँधिएको थिएँ ! रातको १ बजिसकेको थियो ! अतीत निदाइसक्नु भएको थियो ! मलाई आभासँग कुरा गर्न मन थियो