एउटी केटी "जुली" थिईन । उ एउटा केटा अायुषलाई
धेरै माया गर्थें । जुली धनी बाउकी एउटी
छोरी र अायुष एउटा गरिब घरको छोरा थियो ।
तर पनि त्यसबाट जुली लाई केही मत्लब थिएन ।
उसले आयुषलाई धेरै धेरै माया गर्थे र उसै सँग
जीवन बिताउने सपना सजाएकी थिईन ।
सधै उनीहरूले लुकी छुपी भेटने गर्थे । जुलीले
आयुषलाई आफ्नो जिन्दगी मानेकी हुन्छ
त्यसैले उनीहरू बिच शारीरिक सम्बन्ध पनि
राखेकी थिईन ।
एक दिन उनीहरू भेट्ने क्रममा जुलीको बुबाले
उनीहरूलाई हेरे । जुलीको बुबाले उनलाई
त्याहा बाट लगेर घरमा थुनेर राखे र
उसकी बिहेको कुरा चलाउन थाल्यो ।
केही दिन पछि उसकी बिहेको दिन तोकियो ।
बिहेको एक दिन अघी जुलीले आयुषलाई
जसोतसो गरेर फोन गर्छ र भन्छ आज राती
उ आउदैछ र सँगै कतै भागेर जान्छे ।
आयुषले ल हुन्छ भनि जवाफ दिए ।
राती १२ बजे तिर घरको सबै मान्छेहरू सुतेका
बेला जुली आफ्नो घरको सबै बहुमुल्य गरगहना
तथा पैसालाई एउटा झोलामा लिएर भागे ।
आयुषले जुलीलाई प्रतीक्षा गर्दै थिए । जुली
आए पछि दुबै जनाले त्याहा बाट भागेर बस स्टेसनमा
गएर बसको प्रतीक्षा गर्दै थिए । एक छिन पछि
बस आयो र उनीहरू बसमा बसे । जुलीले
गरगहना भएको झोला आयुषलाई राख्न दियो र
आयुषको अँगालोमा निदाउछिन ।
२ घण्टा पछि अर्को स्टेसन आयो र आयुषले
पानी लिन जादैछु भनेर जुलीलाई झोला दिदै
तल झर्यो । आधा धन्टा भयो तर आयुष आएन ।
बस खुल्न लाग्यो, जुली बसबाट तल झरेर
आयुषलाई खोज्न थालिन तर कतै भेटेन ।
आयुष नभेटदा उ धेरै रुन थाले ।
उसले झोला लाई खोलेर हेर्दा त्यसमा केही
थिएन । उसलाई थाहा भयो कि आयुषले
जुलीको धन सम्पतीलाई मात्र माया गर्थे ।
त्यसैले झोलामा भएको ज जति पैसा र गरगहना
लिएर भागे ।
अचानक जुली बेहोस भईन । त्याहा का केही
मान्छेहरू मिलेर उलाई हस्पिटल पुर्याए ।
त्याहा जुली गर्भवती भएकी छिन भनेर
डकटरले बताए ।
त्यसपछि न त उ घर जान सक्ने भई न त
केही गर्न । बाटोमा यता उता भटकिन थाले ।
एक दिन उसकी बुबा बाटोमा जाँदै जुली
लाई हेरे र घर लग्यो तर उ गर्भवती भएको
थाहा पाएर उसलाई धेरै हेला गरे र घर बाट
निकालि दिए । फेरी उ भटकिन थाले एक दिन
अचानक एउटा कार ले उसलाई ठोक्यो ।
त्यो कारमा भएको मान्छे आयुष थियो ।
उसले बाहिर आएर हेरे जुली रगत ले बिझेकी
थिईन । आफुलाई यति धेरै माया गर्ने प्रेमिकालाई
उसले आफ्नै कारले हत्या गरे । उसको अाखामा
पछुतोको अासु झर्न थाल्यो । केही घन सम्पत्तिको
लागि उसले जुली लाई छोडेर गएका थिए ।
केही दिन पछि
सायद जुलीको अभिसापले गर्दा कि के
आयुषलाई बुभिन्न प्रकारका रोग लाग्न थाले
त्यसैले उसँग कुनै केटले बिहे गरेन । सधै उ हस्पिटल मा
बस्ने भए , उसलाई हेरचाह गर्ने पनि कोई
थिएन । उसको त्यत्रो ठुलो घर, सम्पति यस्तै
खेर जाँदै थियो । उसले जुलीलाई धेरै सम्झिदै
थिए र एक दिन उसको अकाल मै मृत्यु भयो ।।
*******The End*******
Moral ;- हामीले घनसम्पतीको लागि कसैलाई माया गरेर धोका दिनु हुदैन । धनसम्पति भनेको केही होईन । यदि तपाईलाई माया गर्न मान्छे छैन भने धनसम्पतिको केही काम छैन ।
बैसाख महिना !! बिहानको येस्तै ११ बजे अफिस अगाडि चट्ट कान्तिपुर पत्रीका पढी रहेको थिय । एकाएक चर्को आवाजले कोहि बोल्दै आइ रहेका थिय । येसो पछाडी फर्केर हेरे ४ जना केटिहरु लेहेङ्गामा सजियर मस्त गफ लगाउदै आयेका थिय । उनिहरुको शरीर बाट मीठो अत्तरको बास्ना आइ रहेको थियो । ती ४ जना मध्य किन किन एउटि केटि सार्है मन पर्यो । रातो ब्लाउज अनि गुलाबी रङ्गको लेहेङ्गा लगायेकी थिइन । किन किन ? उन्को मुहार भन्दा मलाइ उन्को त्यो लेहेङ्गा पो दिमागमा याद आयो । साच्चै नै उनी एक परिको प्रतिबिम्ब भन्दा फरक पर्दैन थियो होला । येस्तै कुरा सोच्दै बसेको थिय एक जनाले भनिन " दाइ यहाँ साहारा पार्टी प्यालेश कहाँ छ ? " मैले पनि सिधै अगाडि गयेर हेर्नू त्यहा ठूलो पेट्रोल पम्प छ त्यसैको पचाडि छ साहारा पार्टी प्यालेश । उनी हरु हस भन्दै त्यहा बाट लागे । पार्टी प्यालेस भनी सकेपछी पक्कै उनि हरु बिहामै आयेका हुन सक्छन तर कहाँ बाट ? येस्तै प्रश्न उल्झी रहे ! म बस त्यही राती ब्लाउज अनि गुलाबी लेहेङ्गा लगाउने केटिकै बारेमा मात्र सोची रहे ,! ...को होलिन ? कहाकी होलिन ? कस्को बिहेमा आयेकी होलिन ? ओहो ! प्रश्न पनि कति
Comments