एक दिन बाटोमा
एउटा केटा ले एउटी केटीलाई जिस्काउदै
थियो केटी ले केटा लाई भनी के चाहीयो पुलीस
लाई बोलाम..
केटा ले भन्यो :- पुलीस बोलाउँछेस बोला
पुलिसलाई... त जस्तो धेरै देखे मैळे अनी
केटा ला बन्दुक निकालेर झन धम्काउन
लाग्यो......
तो केटी रुन थाली र बचाउ बचाउ भनेर कराउन
थालेछ ।
त्याहाँ धेरै मान्छेहरु जम्मा भए
सबै ले तमाशा हेरीरहेका थिए तर कोई
पनि केटीलाई बचाउन गएनन् ।
त्यतीकै मा केटा ले जे भन्यो त्यो सुनेर
लाज ले कसैको सीर ठाडो भएन
केटाले भन्यो - यसलाई बचाउन कोही पनी
आँउदैनउ ??
यती ठुलो भिड मा कसैको हिम्मत छैन
यो केटी लाई बचाउने.
भोली यस्को लास आर्यघाट मा हुन्छ तब
यस्को लागी रुने मान्छे को भिड लाग्ने छ
तर यती ठुलोभिड मा यसलाई
बचाउने हिम्मत कसैमा छैन.....
यस्को ठाँउमा हजुर को दिदी बहीनी भाको भए
के तिमीहरु यस्तै तमाशा हेर्थेउ.
के यो केटी को मृत्यु सिर्फ न्यूज़
पेपर मा हेड लाइन ले मात्रै
काफी हुध्छ त ....?
के यही हो हाम्रो देश.
यही हो हाम्रो देश को युवा.
मरेपनी हुन्छ तिमीहरु.
तिमीहरुले आफ्नो दिदी
बहीनी को रक्षा गर्न सक्दैनौ ॥
सबैले अफ्नो फेसबुक को
प्रोफाइल मा झण्डा या देशभक्ति को
पिक्चर लगाउन चाहान्छन।
तर कसैले पनी यसको मर्यादा को ध्यान
दिदैन, यहाँ केटी मर्दै छ
तिमीहरु तमाशा हेर्दै छौ,
फेरी त्यो केटा ले भन्यो :-
यो केटी जस्तै मेरो पनी
बहीनी थी उस्लाई मार्दीय
राक्षस हरुले......
सबैले यस्तै तमाशा
हेरीरहे,
कसैले पनी उसको मद्त गरेन......
अब यही हुन्छ तिमीहरु संग.....
त्यो बेला हेर्नु तमाशा....
अनी त्यो केटा ले केटी संग
माफी माग्दै भन्यो -
बहीनी मलाई माफ
गरीदेउ, मैले तिम्रो दिल
दुखाउन खोजेको हैन ....
शायद मेरो यो प्रयास ले
यिनी मान्छेहरु को
अंतरात्मा जाग्छ की भनेर
मात्र हो।
त्यो केटी ले भनी-
दाई तपाई लाई मेरो
सलाम काश सबै मान्छेहरु ले यस्तै
सच्ने भए आज हजुर को
बहीनी हजुर को साथ मा
हुन्थीन, र हाम्रो देश नेपालमा
बल्तकारिहरू सँख्या न्यून
हुन सक्थयो होला ।
आज बाट तपाई मेरो दाई
हो ...!!
.
हजुर हरु सबै लाई आ आफनो
दिदी बहीनीको कसम...
यो कथा धेरै भन्दा धेरै
शेयर गर्नुहोला..!!
The End
.
.
Moral ;- आज काल हाम्रो देशका मान्छेहरू
मात्र फेसबुकको प्रोपाईलमा देशको फोटो राखेर
देशभक्ति गरेको देखाउछन तर कसैलाई पनि
दु:खी लाचार केटीलाई को हेरेर पनि बचाउन चाहदैन ।
सायद त्यसतो ठाउमा तपाईं कि दिदिबहिनी पनि हुन सक्छ।
आज हाम्रो देशमा बलात्कारी को मुदा बढ्दै गरेको छ ।
त्यसैले आ-आफ्ना आखा खोल्नुस र यदि त्यसतो
समस्या देख्नु भयो भने सक्दो साहयता गर्नु होला ।
बैसाख महिना !! बिहानको येस्तै ११ बजे अफिस अगाडि चट्ट कान्तिपुर पत्रीका पढी रहेको थिय । एकाएक चर्को आवाजले कोहि बोल्दै आइ रहेका थिय । येसो पछाडी फर्केर हेरे ४ जना केटिहरु लेहेङ्गामा सजियर मस्त गफ लगाउदै आयेका थिय । उनिहरुको शरीर बाट मीठो अत्तरको बास्ना आइ रहेको थियो । ती ४ जना मध्य किन किन एउटि केटि सार्है मन पर्यो । रातो ब्लाउज अनि गुलाबी रङ्गको लेहेङ्गा लगायेकी थिइन । किन किन ? उन्को मुहार भन्दा मलाइ उन्को त्यो लेहेङ्गा पो दिमागमा याद आयो । साच्चै नै उनी एक परिको प्रतिबिम्ब भन्दा फरक पर्दैन थियो होला । येस्तै कुरा सोच्दै बसेको थिय एक जनाले भनिन " दाइ यहाँ साहारा पार्टी प्यालेश कहाँ छ ? " मैले पनि सिधै अगाडि गयेर हेर्नू त्यहा ठूलो पेट्रोल पम्प छ त्यसैको पचाडि छ साहारा पार्टी प्यालेश । उनी हरु हस भन्दै त्यहा बाट लागे । पार्टी प्यालेस भनी सकेपछी पक्कै उनि हरु बिहामै आयेका हुन सक्छन तर कहाँ बाट ? येस्तै प्रश्न उल्झी रहे ! म बस त्यही राती ब्लाउज अनि गुलाबी लेहेङ्गा लगाउने केटिकै बारेमा मात्र सोची रहे ,! ...को होलिन ? कहाकी होलिन ? कस्को बिहेमा आयेकी होलिन ? ओहो ! प्रश्न पनि कति
Comments