…...मलाइ बिसय लागेछ पर्सेन्ट जम्मा ४३ आयेको ! उन्ले था पाइछन क्यार ! त जस्तो केटा मेरो लायक छैनस भनिन । मलाइ अत्यन्तै दुख लाग्यो । मेरो पढाइ बिगि्रएको मा आफैलाइ दोश दि रहे ! रोये कराय ! लाखौ बिन्ति गरे । एकानतमा गयेर रोये चिच्याय । तर कस्ले सुनिदियोस यो मेरो रोदन ! मैले भनेको अब राम्रो सङ्ग पढ्छु तर उन्ले सुनिनन ….उनी त बस पराइको अङ्गालोमा अङ्गालिदै गैन ! मन्दिरहरुमा गयेर डाको छोडेर रोयेको थिय ! म नितु लाई छोड्न सक्दिन ! मैले जति नितुलाइ अरु कसैले बुझ्न सक्दिन । म कसरी छोड्न सक्थे । अब उस्को प्रेमिले उस्लाइ माया गर्छ गर्दैन केइ भर थियन र नितु रोयेको म हेर्न सक्दिन थिय ! तर उनी …..
बिस्तारै आफुलाइ सम्हाल्न सिके ! अनि उनी सङ्गको त्यो पिडालाइ बिर्सिन लागे ! उनी पछि मेरो जिबनमा अरु कोहि आयेर । उन्ले आफ्नो मन हैन तन बेच्दी रहेछिन जुन किन्ने मेरो औकात भयेन ।।। उनिले दियेका ती अगाध पिडालाइ सम्हालिदै हिन्ने क्रममा येस्तै ५ महिना पछि मेरो ब्याक पेपर को जाँच आयो म पढाइ कै तयारी मा थिय एकाएक नया नम्बर बाट फोन आयो ! को रहेछ भनेर फोन उठायेको नितु पो रहेछिन ! आखिर किन गर्दै छिन उन्ले फोन फेरि मेरो जिबनमा तगारो किन ! उन्का याद काडेतार किन बनाउन खोज्दै छिन ! उन्ले फोनमा म सङ्ग माफ मागिन ।।
…..तर मैले फोन काटेर पढाइ तिर ध्यान दिय र जाँच दिय । बिस्तारै बिस्तारै बिस्तारै मैले आफ्नो प्रेम कथा हरु लेख्न थाले र अनेकौ साथी हरुलाइ सुनाय ! साथी हरुका आँखा त भरियका थिय भने मलाइ कस्तो भयो होला र !
१२ को रिजल्ट आयो ! पास भयछु ! बिस्तारै बि. सि . य . पढ्न लागे । कयौ साथी बने तर म भने नितुलाइ भुलाउन सकिन । उन्का यादमा लेखियका हरेक कथा , मुक्तक, गजलले अनि लेखले सबैका आँसु झर्ने गर्थ्यो तर भने मेरो ओठमा मुस्कान आउथ्यो अनि मन हलुङ्गो हुन्थ्यो !
अब मेरो जिन्दगी फेरिदै थियो..
क्रमश:.....
Comments