Skip to main content

बिहेको पहिलो रातमा(Part 7)

"जुनु एउटा कुरा भनौँ ?"
अलि मलिन अनुहार अलि निरास मन पारेर बोल्नु भयो  !
"भन्नुस  न !हजुरको हक छ मलाई सोध्ने यतिको लागि नि सोधिरहन पर्छ त ? भन्नू के कुरा हो !" मैले जवाफ फर्काएँ !
मैले मेरो र आभाससँग भएका सबै कुरागरु अतिती लाई बताएको थिएँ ! त्यसैले सायद केहि सोध्न चहानु हुन्थ्यो !

बरन्डाको वालमा समाउँदै बोल्नु भयो ,"अझै प्रेम गर्छौ आभास लाई ?अझै पनि ? आज तिम्रो र मेरो बिहेको दिन ! अझै त्यही महसुस छ आभास प्रती जुन महसुस पहिला थियो ? "

नसोचेको प्रश्न आयो ! अब म डराइनँ ! डराउनुको कुनै मतलब नै थिएन ! "प्रेम गर्नेहरु डराउँदैनन् !" म पनि प्रेम गर्थेँ मेरो आभास लाई त्यसैले म पनि डराइनँ ! अलि नजिक गएर बोलेँ ,"अतीत ! आभास मेरो पहिलो प्रेम ! उसलाई भुल्न असम्भव ! उसलाई प्रेम नगर्न पनि असम्भव ! उसलाई जति प्रेम मैले कसैलाई गरिनँ सायद , गरेको पनि छैन र गर्दा पनि गर्दिन ! ऊ मेओ एकमात्र प्रेम थियो ! आभासँग मेरो हरेक कुरा जोडिएको छ , मेरो सास जोडिएको छ , मेरो आश जोडिएको छ मेरो जीवन जोडिएको छ ! हजुरसँग बिहे भएर के भयो त बिहे भए पनि एक अर्काप्रतिको भावना नबदलिने रहेछ !  मैले नि बदलिन सकिनँ !"

अतित अझै केही बोल्न चहानु हुन्थ्यो सायद ! त्यसैले मेरो आँखामा आँखा जुधाउँदै बोल्नु भयो ! "जुनु ! तिमी लाई अझै लाग्छ आभासले तिमी लाई अब अपनाउँछ ? अब तिम्रो बिहे पनि भै सक्यो ! नयाँ सुरुवात गर्नु छ , लाग्छ अब तिमी फेरि उसको सामु गयौ भने अझै अपनाउँछ जस्तो लाग्छ ,उतिकै प्रेम गर्छ जस्तो लाग्छ जति हिजो गर्थ्यो? अझै त्यही भावना होला त तिमिप्रति उसको?"

म अचम्मममा परेँ अतितको यस्तो कुरा सुनेर ! तहि पनि बोलेँ, "मलाई बिश्वास छ आभासले मलाई अपनाउने छ ! मलाई उतिकै प्रेम गर्ने छ जति हिजो गर्थ्यो ! भन्छन नि "जे सुकै होस न साँचो प्रेम गर्नेको भावना बदलिँदैन!" आभासले नि मलाई सँचो प्रेम गर्छ त्यसैले उसले हाँसी हाँसी मलाई अपनाउने छ ! ऊ मुटु हो म चाल हुँ !मुटुले चाललाइ कसरी बिर्सन सक्छ र ?बिर्सँदैन अपनाउँछ म बिश्वस्त छु !"

अतीत मुसुमुसु मुस्कुराउनु भयो ! म चकित परेँ ! न उहाँकि श्रीमती थिएँ ! म अरु कसैलाई प्रेम गर्छु भन्दा अनुहारमा त्यो मुस्कान देखेर अचम्म परेँ !
उहाँ अझै नजिक आउनु भयो र भन्नू भयो !,फोन गर आभासलाई ! मैले हारेँ तिमिहरुको प्रेमको अगाडी , तिमी हरुको बिश्वासको अगाडि ! तिमी हरुको एकअर्काप्रतिको आस्था देखेर ! "

म ढिला नगरी आभासलाइ फोन गरेँ ! घन्टी गइ रह्यो टुँ~~~~ टुँ~~~~ टुँ~~~~
अहँ उसको फोन उठेन ! १० पटक गर्दा नि उठाएन , म गरिरहेँ ! फोन उठ्यो तर त्यो फोनमा फोनमा बोल्ने आवाज आभासको थिएन ! अनि त्यो आवाजले मेरो सासै रोकिदियो......................

To be continue in next part !

Comments

धेरै पढिएका कथाहरू.....

सायद येस्तै रहेछ प्रेम ! भाग १

बैसाख महिना !! बिहानको येस्तै ११ बजे अफिस अगाडि चट्ट कान्तिपुर पत्रीका पढी रहेको थिय । एकाएक चर्को आवाजले कोहि बोल्दै आइ रहेका थिय । येसो पछाडी फर्केर हेरे ४ जना केटिहरु लेहेङ्गामा सजियर मस्त गफ लगाउदै आयेका थिय ।  उनिहरुको शरीर बाट मीठो अत्तरको बास्ना आइ रहेको थियो । ती ४ जना मध्य किन किन एउटि केटि सार्है मन पर्यो । रातो ब्लाउज अनि गुलाबी रङ्गको लेहेङ्गा लगायेकी थिइन । किन किन ? उन्को मुहार भन्दा मलाइ उन्को त्यो लेहेङ्गा पो दिमागमा याद आयो । साच्चै नै उनी एक परिको प्रतिबिम्ब भन्दा फरक पर्दैन थियो होला । येस्तै कुरा सोच्दै बसेको थिय एक जनाले भनिन " दाइ यहाँ साहारा पार्टी प्यालेश कहाँ छ ? " मैले पनि सिधै अगाडि गयेर हेर्नू त्यहा ठूलो पेट्रोल पम्प छ त्यसैको पचाडि छ साहारा पार्टी प्यालेश । उनी हरु हस भन्दै त्यहा बाट लागे । पार्टी प्यालेस भनी सकेपछी पक्कै उनि हरु बिहामै आयेका हुन सक्छन तर कहाँ बाट ? येस्तै प्रश्न उल्झी रहे ! म बस त्यही राती ब्लाउज अनि गुलाबी लेहेङ्गा लगाउने केटिकै बारेमा मात्र सोची रहे ,! ...को होलिन ? कहाकी होलिन ? कस्को बिहेमा आयेकी होलिन ? ओहो ! प्रश्न पनि कति

काल्पनिक कथा

"Uff फेरि त्यही पुरानो T- shirt 😏 मैले दिएको चै लगाउन हुन्न है हुन त म जस्ती नराम्री ले दिएको के लगाउनु हुन्थ्यो र " भन्दै उ रिसाइ हाल्थी !! मानौ उस्लाइ रिसाउन कुनै कारण नै चहिदैन थियो. म हास्दै भन्थ्ये !! ...भैगो नि त अब नरिसाउ न यति राम्री छौ !! आफू ले आफै लाई कसैले नराम्रो भन्छ त लाटी !! आज बिर्सिएर यो लगाएछु अब पक्का अर्को पल्ट भेट्दा तिमी ले दिएको T - shirt लगाएर आउछु नि !! भन्दै म फकाउथ्ये !! " खुब अब त आएको आएइ हो !! किन भेटिरहनु पर्यो र ...न मैले भेनेको केही मान्नु हुन्छ !! सधै हेप्नु मात्र हुन्छ मलाइ 😐 यसरी नै हेप्नु न कुन दिन सधै को लागि छोडेर गै दिन्छु अनि थाहा पाउनु हुन्छ " ..उन्ले  यी कुरा भनी रहदा म फरक्क टाउको फर्काएर रिसाइ दिन्थ्ये एक छिन दुबै बोल्दैन थिएउ !! म भुइँ को घाँस का ती टुक्रा हरु चुड्दै बस्थ्ये !! पछाडी बाट झ्याप्पौ अङ्गालो मा पर्थिन...र भन्थिन... " मैले तेसै भन्देको मात्र हु !! नरिसाउनु न 😐 अहिले रोइ दिन्छु अनि मलाइ फकाउन आउदैन के.... म अझै बढी माया पाउने आश ले जानी जानी उन्को हात लाई मेरो काध बाट हटाइ दिन्थ्ये !! उनी र

"मन छुने प्रेम कथा"

:केटो ले केटि लाई फोन गर्छ! ❤️केटो-: "हेल्लो ! ❤️केटि-: "हजुर, भन,,! ❤️केटो-: :miss you. ❤️केटि-: "miss you to. आज बिहानै देखि खोई किन        तिम्रो धेरै याद आयिराछ। ❤️केटो-: "(केहि समय रोकिएर) i love you. तिमी अहिले म संग आउन सक्छेऊ। ❤️केटि-: "अं सक्छु, मलाई पनि तिमी संग भेट्न मन लागिराछ। ❤️केटो-: "म अस्पताल मा छु, छिटो आउनु है। ❤️केटि-: "(हतारिदै)के भो तिम्लाई,,?मलाई भन त। ❤️केटो-: "'Dear' त्यस्तो डराउनु पर्ने केहि भछैन मलाई, बस् तिमी आऊ। ❤️केटीले फोन काट्छे र हतारिदै ऊ अस्पताल जान्छे♡ : ♡केटि-: "के भो 'समिर' लाई? ♡केटा को 'बाऊ'-: "नानी' समिर लाई चिन्छेऊ? ♡केटि-: "चिन्छु, म समिर को मिल्ने साथि हो। ♡"बाऊ-: "(गह भरि आँशु बनाउदै) समिर लाई 'ब्लोड क्यान्सर' छ, उ संग भेट्न जादा केहि नभनि दिनू, उस्लाई केहि थाहा छैन। ♡यस्तो कुरा सुन्ने बित्तिकै केटि पागल जस्तै हुन्छे, केहि सोच्नै सक्दिने, यो सपना हो या बिपना♡ : ♡केही समय पछि केटो लाई होस् आउछ र आफ्नो बाऊ लाई सोध्छ♡ ♡केटो-: