दाइको मायाँ ( Brother'S love )
( सायद यो कथा पढेर नरुने कोई छैन होला )
परी एउटी साधारण स्वभाव कि केटी थिईन ।
उसकी आमा-बुबाको उ सानै छदा मै मृत्यु भको थियो ।
उसलाई आफ्नत भन्नै एउटा दाइ "शिब" थियो ।
शिबले जसोतसो गरेर आफ्नो बहिनीलाई राम्ररी
पालन पोषण गरेको थिए र उसले परीलाई
राम्रो कलेजमा पढाउदै थियो ।
शिबको अली चर्को स्वरमा बोल्ने
बानी थियो ।
परीले शिबलाई केही कुरा को लागि
भन्दा उ धेरै कराउथ्यो र पछि आफ्नै
किनेर ल्याउथ्यो । परी कलेज जानू
भन्दा अघी सधै राम्ररी बस्नु , राम्ररी पढ्नु
भन्थे ।
उसको कुरा सुनेर सधै परीलाई
दिक्क लाग्थयो । शिबले उसलाई
माया नगरेको होईन तर उ देखाउन
चाह्दैन थियो ।
शिबको सधैंको बानी बाट परी दिक्क
भई सकेकी थिईन । उनी शिबलाई
छोडेर कतै स्वतन्त्र ठाउँमा जान चाहान्थीन ।
एक दिन शिब कै साथी जेम्स
उसलाई भेट्न आको थियो तर
शिब कतै बाहिर गएकोले उसकी
बहिनीले भनिन "हजुर बस्नुस दाई
बाहिर जानू भको छ एक छिन मै
आउनु हुन्छ ।
त्यसपछि उनीहरूको कुराकानी
सुरु हुन्छ र एक अर्काको मोबाईल
नो. साटासाट गर्छ । त्यस पछि
राज आउछ र जेम्सले उसँग
कुरा गरेर घर फर्कन्छ र राती
१० बजे तिर जम्सले परीलाई फोन गर्छ ।
उनीहरूको कुराकानी हुन थाल्छ ।
केही दिन पछि उनीहरूले एक अर्कालाई
मन पराउन थाल्छ ।
एक दिन शिब आफ्नो काममा जाँदै बेला
उसलाई याद आउछ कि उसले केही
समान लाउन बिर्सेको हुन्छ ।
उ घर फर्किदा थाहा पाउछकि जेम्स र
परी बिच अफएअर चल्दैछ ।
उसले जेम्सलाई गाली गर्दै
कुटन थाल्छ तर परी आएर
शिबलाई भन्छ कि " दाई म
जेम्सलाई माया गर्छु । म
उ बिना सक्दिन "।
शिबले भन्छ '' म रहुन्जेल यो
कहिले पनि हुन्सक्दैन " ।
परीले भन्छ " म जेम्स बाहेक
अरू कसै सँग बिहे गर्दिन " ।
शिब ले उलाई एक थप्पड हान्दै
उनलाई कोठामा बन्द गरि दिन्छ र
जेम्सलाई घरबाट निकाल्दिन्छ ।
परी आफ्नो घरको पछाडीको झ्याल
बाट भागेर जेम्सलाई भेटन
जान्छ । दुबै जना भारतको
एउटा ठुलो सहरमा जान्छन ।
जेम्सले परी सँग शारिरिक सम्बन्ध
राखेर एउटा वेश्याखाना मा छोडेर
भाग्छ । उसकी जिन्दगी नर्क सम्मान
हुन्छ । उसलाई आफ्नो दाईले भनेको
कुरो र उसले गरेर माया ममता याद आउछ ।
आमा-बुवा न हुदा पनि शिबले परीलाई
उहाहरूको कमी महसुस गर्न दिनु भएन ।
तर पछुतो गरेपनि
त्यो दिनहरू फर्किनु सक्दैनथे ।
उनी जसोतसो गरेर त्याहाबाट
भाग्छन र सहरमा यताउता
भटकिनु थाल्छे ।
एक दिन जब उनी बाटो काटदै
हुन्छ शिबलाई हेर्छ तर केही भन्न सकीन ।
शिब केही कामको सिलसिलामा
आएको हु्न्छ । अचानक शिबको
नजर परी माथी पर्छ , उसलाई
भेटन जाँदै हुन्छ तर परी त्याहाबाट
भाग्दै जानीजानी गाडी सँग ठोकिएर
मर्छ । शिब भाग्दै परीको नजिक
पुग्छ र हेर्छ परी पुरै राताराता रगतले
भिजेकी हुन्छ । परीले शिबलाई केही
भन्न खोजिहेको हुन्छ । शिबले रुदै उसलाई
आफ्नो काखमा राख्छ । परीले भन्छ "
मलाई माफ गरिदिनु मैले तपाईको कुरो
पहिला मै मानेको भए आज यो दिन
देख्नुपर्दैन थ्यो होला । आमा बुबा
नहुदा पनि हजुरले कहिले पनि
मलाई उहाहरूको कमी महसुस
गर्न दिनु भएन । म नै कति लाटी रैछु , आमा-
बुवा सम्मान भएको दाइको माया बुझन
सकेन M sorry '" । अती भन्दै परीले
आफनो अन्तिम सास फेर्दै सधै भरीको
लागि आखाँ बन्द गर्छ ।।।।।
The End
Moral ;- हाम्रो दाईले हामीलाई धेरै माया
गर्नु हुन्छ । उहाले रिसाए पनि हाम्रै भलाईको
लागि भन्छ । उहाले हामीलाई धेरै माया गर्नु
हुन्छ तर उहाले देखाउनु चाहानु हुन्न । त्यसैले
दाईको कुरा सधै मान्ने गर्नु किनकी हजुरलाई
आफु भन्दा बढी उसलाई हजुरको बारेमा
चिन्ता हुन्छ ।।
Comments